W latach 1840-1860 wybudowano tu 17 gospodarstw , które zostały zasiedlone przez osadników w ramach przeprowadzonej na ziemiach zachodniopomorskich wielkiej akcji kolonizacyjnej. Wieś otrzymała nazwę Neu Quetzin.
Po II Wojnie Światowej używano nazwy Nowa Kuczyna. W 1959 roku zmieniono nazwę na Kukinkę.
Od początku powstania wsi, mieszkańcy byli związani z rolnictwem. Pierwsze budynki były budowane z muru pruskiego kryte strzechą, później papą i dachówką . Niektóre istnieją do dziś.W latach trzydziestych ubiegłego wieku zaczęto modernizować gospodarstwa stawiając budynki murowane, kryte dachówką.Ciekawą historię mają zabudowania gospodarstwa nr 9 . Zabudowania gospodarcze zostały wybudowane w latach 1930-36 na miejscu starych budynków z lat 1840-1860.Są to budynki murowane, kryte dachówką. A dom jest z pruskiego muru. Zabudowania inwentarskie są zbudowane solidnie, a dom raczej biedny.Czyż to nie dziwne? Otóż gospodarz zainwestował najpierw w swój warsztat pracy, a w późniejszym czasie miał postawić solidny dom..Po przeciwległej stronie podwórza są już wylane fundamenty . Niestety w budowie przeszkodziła wojna. A stary dom stoi do dziś .O jego wieku świadczy kasztan posadzony przed wejściem .
Jest to jedno z pierwszych gospodarstw wybudowanych w 1840 roku. W latach trzydziestych w Kukince zaczęto unowocześniać gospodarstwa.Stawiano nowe murowane gospodarstwa, prawie każde gospodarstwo miało wodę bieżącą z własnej studni.
W 1905 roku w Kukince mieszkało 140 osób.Kukinka należała do parafii protestanckiej w Rusowie.Razem z Kukinią i nieistniejąca już wsią Jaromierzyce [Bocksberg] tworzyły sołectwo które wchodziło w skład gminy Rusowo.
Po wojnie Kukinka została zasiedlona przez osadników z centralnej Polski. Część pierwszych mieszkańców, po krótkim pobycie wędrowała dalej lub przenosiła się do Kołobrzegu.Ci którzy pozostali zajmowali lepsze opuszczone gospodarstwa. Gospodarstwa położone na uboczu, lub mniej atrakcyjne pozostały opuszczone, z czasem rozebrane przez sąsiadów ,lub spalone przez żołnierzy sowieckich stacjonujących w Bagiczu.W ten sposób zniknęło 8 gospodarstw.Pod koniec lat pięćdziesiątych zaczęto legalizować własność osadników nadając im Akty Nadania.
W 1919 roku otwarto nowo wybudowaną szkołę w której w 1939 roku uczyło się 43 dzieci ( w Kukini 39).
W 1959 roku w poniemieckim budynku szkolnym została uruchomiona czteroklasowa szkoła. Pierwszą nauczycielką była Maria Tyszka.Od 1960 roku w szkole uczyła Helena Tuz.Nauka odbywała się w jednej izbie, wszystkie cztery klasy razem .Szkoła została zamknięta w 1979 roku a budynek sprzedany.
W 1866 roku w Kukince już pojawia sie nazwisko nauczyciela (Henke).
Kukinkę w 1855 roku zamieszkiwało 217 osób a powierzchnia wsi wynosiła 116 ha.W 1861 roku Kukinka miała najwięcej mieszkańców w swojej historii -278. Później liczba mieszkańców spadała. W 1885 roku było tylko 136, w 1905-148, w 1923 -138.Na frontach II Wojny Światowej zginęło 4 mieszkańców Kukinki którzy zostali pochowani na miejscowym cmentarzu.
Obecnie Kukinkę zamieszkuje 77 osób.We wsi znajduje się Zakład Przetwórstwa Ryb AJEXPOL i kilka gospodarstw Agroturystycznych.W Planie Zagospodarowania Przestrzennego gminy Ustronie Morskie grunty rolne położone obok głównych dróg są przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz