W
kwietniu 2012 roku Barszcz Sosnowskiego został wpisany na listę
roślin obcych i uznany za groźny dla zdrowia ludzkiego.
Odpowiedzialnymi za zwalczanie tego chwastu będą gminy, i
właściciele gruntów.
Na
terenie naszego sołectwa obecnie barszcz nie występuje,lecz w
sąsiednich sołectwach jest on bardzo liczny, więc można się
spodziewać że w najbliższym czasie może pojawić się i u nas.
Obowiązek
niszczenia barszczu został wpisany do Uchwały NR XXXVI/240/2013
Rady
Gminy Ustronie Morskie z dnia 28 marca 2013 r.
Barszcz
Sosnowskiego (Heracleum
sosnowskyi Manden.)
–gatunek rośliny zielnej należący do rodziny selerowatych
(Apiaceae).
Pochodzi z rejonu Kaukazu skąd został rozprzestrzeniony na
rozległych obszarach Europy środkowej i wschodniej, gdzie stał się
rośliną inwazyjną. .Do Polski sprowadzony został w końcu lat 50.
XX wieku i początkowo był przedmiotem badań nad właściwościami
leczniczymi. W latach 60. XX wieku barszcz trafił do uprawy, głównie
w państwowych gospodarstwach rolnych,głównie na paszę.
Barszcz
jest rośliną dwuletnią, co oznacza, że w pierwszym roku jej życia
pojawiają się tylko liście, natomiast w drugim roku roślina
kwitnie, a po zawiązaniu owoców i wydaniu nasion ginie
.
Barszcz
posiada ciekawą właściwość: choć jest rośliną dwuletnią,jeśli
będzie koszony, staje się rośliną wieloletnią.
Główny
kwiatostan zwykle jest dużych rozmiarów, dochodzi do 0,5 metra
średnicy. Kwiaty mają barwę białą i wydzielają duże ilości
nektaru. Owocem są rozłupki zawierające po dwa nasiona,
przenoszone przez wiatr i wodę. Jedna roślina może wytworzyć
około 40 000 nasion! Nawet przy założeniu, że tylko część z
nich wykiełkuje i da początek nowym roślinom, ukazuje to potężny
potencjał rozrodczy tej rośliny. Po dojrzeniu nasiona wysypują się
w pobliżu rośliny i są roznoszone przez dzikie zwierzęta, ptaki,
a często przez ludzi.
Drugim
poważnym zagrożeniem jest działanie barszczu na ludzki organizm.
Sok tej rośliny zawiera związki chemiczne zwane furanokumarynami.
Są one obecne w całej roślinie, łącznie z pokrywającymi liście
i łodygi włoskami. Przy silnym nasłonecznieniu pod wpływem
ultrafioletu furanokumaryny ulegają przemianom i powstają z nich
substancje o silnie parzącym działaniu. Poparzenia powoduje
zarówno kontakt z rośliną , jak i z jej sokiem.Pierwszy
kontakt z rośliną nie zwiastuje ogromnego ryzyka. Wydzielina
znajdująca się na roślinie przy styczności ze skórą powoduje
jej uwrażliwienie na światło słoneczne i oparzenia 2 i 3 stopnia
powstające dopiero po 20 minutach, kilku godzinach albo nawet kilku
dniach od kontaktu z rośliną.
W miejscach poparzonych pod wpływem promieniowania pojawiają się
bąble, przypominające te wywołane wysoką temperaturą,
przechodzące czasem we wrzodziejące rany, a w najgorszych
przypadkach nawet martwice skóry.
Zwalczanie
Na
małych powierzchniach najskuteczniejszym i ekologicznym sposobem
niszczenia barszczu jest podcinanie korzeni. Trzeba to robić na
głębokości co najmniej 10 cm od poziomu gruntu.Można też po
zakwitnięciu nałożyć na baldachy z kwiatami torebki foliowe i po
przekwitnięciu odciąć torebki z nasionami i spalić.Roślina po
wydaniu nasion uschnie. Często zalecanym sposobem jest
koszenie.Niestety jest to sposób mało skuteczny.Po skoszeniu
barszcz szybko odrasta, i staje się rośliną wieloletnią.Skoszenie
rosliny kwitnącej powoduje szybkie odrastanie(w ciągu kilku dni)
nowych pędów kwiatowych.
Metody
mechaniczne można stosować przy niewielkich ilościach barszczu. Na
większych powierzchniach najlepiej niszczyć barszcz chemicznie,
przy zastosowaniu środków zawierających Glifosat. Oprysk trzeba
wykonać dwu- trzykrotnie w sezonie, na młode rośliny.
Walka
z barszczem trwa co najmniej 4 lata,i musi być prowadzona
systematycznie i dokładnie, nie można dopuścić do rozsiewu
nasion.
Prace
przy zwalczaniu barszczu należy prowadzić w dni pochmurne lub
wieczorem, gdy jest małe nasłonecznienie. Po pracy należy
dokładnie umyć odsłonięte części ciała. W żadnym wypadku nie
wolno używać do wykaszania podkaszarek spalinowych.
JL
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz